Hoeveel keer gaan jy my hart nog breek?
Jy het belowe jy sal dit nooit doen nie
Ek weet ek het nie jou liefde hanteer soos ek moes nie
Ek was nie gereed nie en jy weet dit nou meer as ooit

Maar dat ek jou lief gehad het, en steeds het, is sonder twyfel
Ek weet ek het dit nie gewys in die maniere wat ek moes nie
Ek weet ek moes jou buckets vol maak
Ek het getry

Maar vandag is n ander storie
Vandag kan ek sê dat ek geleer het
Ek kan sê dat ek verstaan wat mens moet gee
Ek begryp die betekenis van liefde
Ek verstaan wat ń soulmate beteken

En tog weereens smyt jy my weg soos ń ou lap
Ek ken nie die mens wat jy nou is nie, jy is harteloos, verdwaal, onbekend

En so ken jy my nie meer nie

"You don't know the new me, I put my pieces back differently"

Ik vraag me zoveel af de laatste tijd.
Bijvoorbeeld waarom ik geen luide stem heb,
waarom ik zo zorgvuldig pijntjes mijd
of waarom ik verstrikt raak in mijn eigen web.

Zo doe ik mezelf de das om. Zo weet ik
mezelf te strikken voor een nieuwe rol.
Mijn hoofd staat bol, mijn knie is dik.

Kijk alstublieft naar morgen.
Kijk en knabbel en lees, houd moed.
Maar weet dat je in zorgen
verslik

ken
goed en beteren is
dan kauwen zonder betekenis.

Ik zou beter stoppen
met elke gisteren te willen toppen,
met die fletse uitgebruiste moppen,
met die woorden die al zo vaak
zijn herhaald dat de betekenis
op melkbussen verschijnt.

Het schijnt dat ik loop te dolen.
Sinds ik geen tomaten heb, heb
ik evenredig minder controle
over mijn impuls.

De puls heeft lang te hard getikt,
ik mezelf gewogen
en mijn tijd gewikt.

Was ik maar iemand anders, zeg ik
soms, tegen mezelf in een andere taal.
Was ik maar meer mezelf, zeg ik
tegen een ander.

*** meer ik wil dat ik verander,
*** meer de dagen hetzelfde lijken.
Machteloosheid doet als koriander
elk gerecht tot zich bezwijken.