Lopend over een weg,
in de ochtend mist.
Weg van het verleden,
die langzaam vervaagt in de mist.
Langs de plassen water,
die als een spiegel je jezelf laat reflecteren.

Op naar de toekomst ,
het pad dat opdoemt uit de mist.

De weg als metafoor
voor het leven

Het leven is onbewezen
Niemand voelt het aan
We weten het, maar wanneer zal jij gaan
Het leven is onbewezen

De bevraging van ons bestaan
Leven we door, als onze taak is gedaan?
Of sluit ons lichaam en zullen we vergaan?
Het leven is onbewezen.

'k Zie u daar nog liggen
in uw doodsbed
Uw laatste woorden ben'k vergeten
en gij zijt blijven leven

Maar 'k zie u daar nog liggen
een schaduw van de vader die ik kende
En gij zijt blijven leven
maar de schaduw is gebleven

'k Zie u daar nog liggen
met ogen die het einde zien
en handen die *** grip verliezen

En gij zijt blijven leven
maar 'k zie u daar nog liggen
in uw doodsbed