να πως και
γιατί;
Το στόμα,
το χέρι,
το είδα που στάθηκε,
η απόσταση ( σε/ με ) προστατεύει
από μια αποτυχία

1
Μεγάλη εβδομάδα.
Μεγάλη Πέμπτη
και ο Πάτερ Σέργιος

Περπατούσε σε αγκάθια
τα πάθη σκορπίζουν την θέληση
ένα πουλί ξεπουπουλιασμένο
είναι
τα νοιώθει στα σπλάχνα του-
τα δόντια του- σαρκοβόρου πόθου
«πάθη που δεν ημερεύουν»
να λυτρωθώ, ν’ αναστηθώ θεέ μου
στα γόνατα παραληρούσε
να γαληνέψει η ψυχή της
που ξένη κι άσκουφη
χωρίς την θέλησή της
την αποδιώχνει απ’ την αγάπη
απ’ την στοργή

(“Ο Πάτερ Σέργιος” νουβέλα του Λ. Τολστόι)

2
κι οι πόλεις γίγαντες
τεράστιοι αχόρταγοι νοσηροί
πόσοι ερχομοί και τις αναχωρήσεις;
με πιάνω αδιάβαστη, δεν τις έχω καταγράψει
μόνο να, μια λαχτάρα κι ένα σβήσιμο
καθώς το σώμα ανοίγει για να δεχτεί το γεγονός
και να σκεφτείς.. δεν είμαι καν μια βάρκα
παρά σανίδα ξέμπαρκη

3

και στην πρώτη κραυγή
και στην τελευταία
και στον δρόμο
που μας αναλογεί
μόνοι
μόνη μαζί με άλλους
τι φρίκη συμπόρευση
στο κύμα στην ακροθαλασσιά ναι
κάθε μεγάλη στιγμή καταδίκη μου
και κάθε πικρή στιγμή του διαβόλου που με κυβερνά
και οι άγγελοι μαζί και αυτοί αχταρμάς από άυλη ύλη
μόνο μια ενέργεια μένει να αγαπήσω έτσι το τίποτα

4

Θέλω

α
Την ζωή που κανείς
πριν από μένα δεν διάβηκε

β
Την σιωπή που μιλάει και στάζει μόνο για μένα
σε αφώτιστα ακόμη αστέρια

γ
Και το σπασμένο κομμάτι γυαλί
που περιμένει την γυμνή μου πατούσα

δ
Την ίσκα -Phellinus igniarius- που μου τρώει τα σωθικά
και το φιλί μου για ένα φιτίλι

ε
Εσύ και εγώ
σαν μια θνητότητα που αναβάλλεται

ζ
Σαν ένα φυτό που αναρριχάται
σε συστροφή αιώνια

η
Νάμα που
δείλι και χάραμα με λούζει

θ
Κορμί δικό μου λένε πως είναι
δεν τους πιστεύω

κ
Τρυγώ την κάθε φλαμουριά που βρίσκω
και φλόμους γύρω από το σπίτι σπέρνω

5

Αγγίζω τους ανθρώπους από μακριά/
κάθε μου άγγιγμα /είναι μια στιγμή στην αιωνιότητα/
ένα χάδι στο μάγουλο /και ένα φιλί στο πηγούνι/
αγάπες που δεν εκφράστηκαν/ είναι το μέλλον του κόσμου/
αυτές μας κρατούν όρθιους/
Ένα πως και γιατί/
το στόμα/
το χέρι/
το είδα που στάθηκε/
η απόσταση (σε/ με) προστατεύει
από μια αποτυχία

Σημ.: Μικρή δική μου (της Μαρίας Πανούτσου) επιλογή ποιημάτων από το 2022-23.